بهمن 4, 1403
همان‌اندازه که در دل هر آرمانشهری می‌توان پتانسیل یک پادرآرمانشهر را تصور کرد، در سوی مقابل، درون یک پادآرمانشهر یا دیستوپیا هم همواره یک آرمانشهر وجود دارد که می‌تواند روزنه‌ای از امید را بگشاید. در دل تصاویر فانتزی فیلم های علمی-تخیلی از پیشرفت صنعتی و تکنولوژیکی بشر، همواره باید به رویاهای اجتماعی نگاه بیندازیم که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. در جایی که این رویاهای اجتماعی و اضطراب‌های جمعی به یکدیگر برخورد می‌کنند در واقع آرمانشهر و پادآرمانشهر تعریف می‌شوند. از این منظر، بلید رانر توانسته قدم محکمی برای طرح مساله بردارد: اینکه بشر خیال دارد با در اختیار قرار دادن قدرت فناوری به دست نااهلان شاهد نتیجه ویرانگر آن باشد یا چیزی که در اختیار زندگی اجتماعی ما باشد تا آسایش بیشتری را تجربه کنیم و به رویاهایمان را در شهر ایده آل خودمان جنبه عملی ببخشیم.
