فیلم ماسک Chuck Russell

ماسک (The Mask) فیلمی ست در ژانر کمدی ابرقهرمانی به کارگردانی چاک راسل (Chuck Russell)، کارگردان آمریکایی، در سال 1994. فیلمنامه ی ماسک را مایک ورب (Mike Werb) با اقتباس آزاد از داستان مصوری (Comic Strip) با همین نام اثر داگلاس منکی (Douglas Mahnke) نوشته است. در این فیلم جیم کری (Jim Carrey) در نقش اصلی، و کامرون دیاز (Cameron Diaz) _در اولین حضور سینمایی اش_ هنرنمایی می کنند.

خلاصه داستان ماسک

فیلم ماسک داستان مردی به نام استنلی ایپکیس (Stanley Ipkiss) را روایت می کند که کارمند معمولی بانک است و اگرچه خوش قلب و دوستانه است اما بسیار بد شانس است و مورد سواستفاده ی اطرافیانش قرار می گیرد. او به طور اتفاقی ماسکی قدیمی، اساطیری، و دارای قدرت های جادویی پیدا می کند که با پوشیدن آن تبدیل به شخصیت دیگری می شود. شخصیتی کارتونی با کله ی سبز رنگ که می تواند بدن خودش و اشیا را به شکل کارتونی به حالت های مختلف در بیاورد. او در قالب این شخصیت جدید سعی می کند از کسانی که به او ستم کرده اند انتقام بگیرد و دل دختر مورد علاقه اش را به دست بیاورد.

تحلیل و بررسی فیلم ماسک Chuck Russell

ماسک یک موفقیت کم نظیر هم از لحاظ فروش در گیشه و هم جلب نظر مثبت نقادان سینمایی به حساب می آید. این فیلم با بودجه ی متوسطش توانست در مجموع بیش از 350 میلیون دلار در سراسر جهان فروش کند. در واقع ماسک در زمان خودش دومین پرفروش ترین فیلم ابرقهرمانی براساس یک داستان مصور بود. علاوه بر این، ناقدان سینمایی از بازی جذاب و پرانرژی جیم کری، و موسیقی جاز و سویینگ (Swing) این فیلم (که موجب رونق دوباره ی این سبک در دهه ی 90 میلادی شد) بسیار استقبال کردند. کامرون دیاز هم که تا پیش از نقش آفرینی دلفریبش در ماسک به عنوان مدل فعال بود با فیلم ماسک مورد توجه اهالی دنیای سینما قرار گرفت و موجب به کار گرفته شدنش در نقش های آینده ی او که او را به یکی از ستاره های سینما بدل کرد شد.

محبوبیت فیلم ماسک باعث شد تا یکی سری انیمیشن اپیزودی و یک بازی ویدیویی مخصوص کنسول نینتندو با اقتباس از آن ساخته شود. همچنین در 2005 فیلمی با نام «پسر ماسک» (Son of the Mask) به کارگردانی لارنس گاترمن (Lawrence Guterman) ساخته شد که البته موفقیت فیلم اصلی ماسک را نداشت. شاید یکی از علت های محبوبیت و موفقیت ماسک، در کنار موسیقی و بازی قوی آن، داستان و شخصیت های این فیلم باشد که موجب می شود مخاطب با آن ها هم ذات پنداری کند. بسیاری از ما احتمالاً تجربه هایی مشابه کاراکتر خوش قلب ولی بد شانس و مورد ستم قرار گرفته ی استنلی اپکیس داشته ایم و آرزو کرده ایم ای کاش بتوانیم بر ضعف های خودمان غلبه کنیم و خود واقعی و امیال نهفته ی مان را بروز دهیم.