بازگشت ناپذیر (به انگلیسی و فرانسه: Irreversible) نام دومین فیلم بلند گاسپار نوئه است، که در سال 2002 ساخته شده. Irreversible فیلمی چند بعدی و تفکر برانگیز راجع به خشونت ذاتی و عکس العمل های نامعقول بشر است که می تواند نتایج مخرب و بی بازگشتی داشته باشد.

اگر چه روایت معکوس فیلم شاید تقلیدی از فیلم یادگاری (Memento) کریستوفر نولان باشد، اما گاسپار نوئه از این سبک روایت در جایی استفاده کرد که کاملن موجه و با معنا به نظر می آید. به عبارت دیگر او ساختار و محتوا را با هم تلفیق کرد _درست همانند کاری که در فیلم بعدی اش، Enter the Void، کرد.

عده ی زیادی از مخاطبان و منتقدین، فیلم بازگشت ناپذیر را برای نشان دادن بی پرده و عمیق خشونت (خصوصن خشونت علیه زنان) محکوم کرده اند. اما باید در نظر بگیریم که اولن هنر لزومن نمی بایست چیزی زیبا و خوشاید باشد، و دوم هدف گاسپار نوئه از نمایش خشونت تا این حد تکان دهنده در واقع به تفکر واداشتن و تلنگر زدن به بینندگانش است _و این چیزی بسیار متفاوت از خشونت به عنوان چیزی جذاب یا سرگرم کننده در فیلم های کارگردانان دیگری چون تارانتینو ست.