روانی (Psycho) فیلمی ست در ژانر وجشت روانشناختی (و همچنین اسلشر) به کارگردانی آلفرد هیچکاک (Alfred Hitchcock)، کارگردان سرشناس انگلیسی، در سال 1960. این فیلم اقتباسی ست از رمانی با همین نام اثر رابرت بلاک (Robert Bloch)، نویسنده ی آمریکایی.

فیلم Psycho ماجرای زنی به نام ماریون کرین (Marion Crane)، یک منشی که بخاطر دزدیدن مبلغی پول از مدیرش در حال فرار است را روایت می کند که به متلی تقریبن متروک پناه می آورد. مدیر متل مردی ست به نام نورمن بیتس (Norman Bates)، که به علت شکنجه هایی که مادرش در کودکی به او اعمال کرده تبدیل به یک بیمار روانی خطرناک شده. حضور ماریون سبب به وجود آمدن یک سری اتفاقات می شود که منجر به آشکار شدن راز پیچیده ی نورمن می شود.

روانی هیچکاک اگرچه به محض اکران با استقبال گرم مخاطبان رو به رو شد، اما منتقدین در مجموع نظری مثبتی راجع به آن نداشتند. ولی گذر زمان ثابت کرد Psycho یکی از بزرگترین و ماندگارترین آثار سینمایی ست. امروزه این فیلم در بسیاری از فهرست های فیلم های برتر قرار دارد. فیلم های فراوانی ساخته شده که یا به شاهکار هیچکاک اشاره می کنند و یا از آن تاثیر گرفته اند. حتا می توان ادعا کرد تاثیر Psycho هیچکاک از حیطه ی فیلم و سینما فراتر رفته و تبدیل به جزئی از فرهنگ جهانی شده.

پس از مرگ آلفرد هیچکاک در سال 1980، سه فیلم دیگر در ادامه ی Psycho (یعنی Psycho II، Psycho III، و Psycho IV) توسط کارگردان های مختلف از جمله آنتونی پرکینز (Anthony Perkins) بازیگر نقش نورمن، ساخته شد. همچنین در سال 1998 گاس ون سنت (Gus Van Sant) مجددن فیلم Psycho را با همان فیلمنامه ساخت.

فیلم Psycho به خاطر شخصیت پردازی قوی کاراکتر ها، فیلمبرداری (سینماتوگرافی)، و موسیقی اش مورد تحسین قرار گرفته. همچنین این فیلم که جز پایه گذاران ژانر اسلشر محسوب می شود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطرح کردن عقده های جنسی و استفاده از مشکلات روانی انسان برای ایجاد ترس، از مواردی ست که Psycho در سینمای جهان بدعت گذاری کرد.