لارس فون تریه (Lars Von Trier)، متولد 30 آوریل 1956، کارگردانی دانمارکی ست. او تا به حال 16 فیلم بلند کارگردانی کرده، که نویسنده ی فیلمنامه ی تقریبن همه ی آن ها نیز خودش بوده. بسیاری از فیلم های فون تریه در غالب سه گانه های مختلف قرار می گیرند. نظیر سه گانه ی اروپا، شامل عنصر جرم (The Element of Crime)، اپیدمی (Epidemic)، و اروپا (Europa)؛ سه گانه ی افسردگی، شامل ضد مسیح (Antichrist)، مالیخولیا (Melancholia)، و نیمفومانیاک (Nymphomaniac)؛ سه گانه ی موسوم به قلب رئوف (Golden Heart)، شامل شکستن امواج (Breaking the Waves)، ابله ها (The Idiots)، و رقصنده در تاریکی (Dancer in the Dark)؛ و سه گانه ی آمریکا: سرزمین فرصت ها، شامل داگویل (Dogville)، مندرلی (Manderlay)، و واسینگتن (Wasington).

لارس فون تریه در طول حرفه اش دست به نوآوری های تکنیکی در زمینه ی فیلمسازی زده و حتا برای مدتی جنبشی موسوم به دگما 95 (Dogme 95) در سینما راه انداخت. فیلم های او به مباحث مختلف فلسفی، اجتماعی، و سیاسی می پردازد. وی همچنین موضوعاتی نظیر رحم، فداکاری، و سلامت روانی را در فیلم هایش مطرح می کند.

بدون شک لارس فون تریه با انبوه آثار موفق و البته پر حاشیه اش یکی از مهم ترین و برجسته ترین فیلمسازان دوران ما ست، و به احتمال زیاد نامش در تاریح سینما جاودانه خواهد شد.