Gaspar Noe

گاسپار نوئه (Gaspar Noe)، کارگردانی فرانسوی با اصالت آرژانتینی ست که بیشتر با 6 فیلم بلندش، تنها در برابر همه (Seul Contre Tous)، بازگشت ناپذیر (Irreversible)، وارد خلأ شو (Enter the Void)، عشق (Love)، کلایمکس (Climax)، و گرداب (Vortex) شناخته می شود. او علاوه بر فیلم های بلندش چندین فیلم نیمه بلند، فیلم کوتاه، موزیک ویدیو، و تیزر را نیز کارگردانی کرده. او با هر فیلمش در جشنواره های مهم بین المللی حضور پیدا کرده و هر بار توجه اهالی سینما و مخاطبان را به خود جلب کرده. Gaspar Noe با فیلم کوتاه آشغال گوشت (Carne) برنده جایزه بزرگ هفته ی منتقدین و جایزه ی جوانان، و با فیلم کلایمکس برنده جایزه ی دو هفته کارگردان ها، هر دو از جشنواره فیلم کن، شده.

طلوع گاسپار نوئه

گاسپار نوئه در سن نوجوانی پس از مهاجرت از آرژانتین به فرانسه با شرکت در دوره های فیلمسازی مدرسه ی لوئی لومیر وارد دنیای سینما شد. او تحصیلات آکادمیکش را در رشته ی فلسفه ادامه داد. به عنوان نخستین تجربه ی سینمایی به عنوان دستیار کارگردان فعالیت کرد و سپس اولین فیلم کوتاه خود را به نام تینتارلا دی لونا (Tintarella di Luna) را ساخت. همانطور که گفته شد Gaspar Noe تحصیل کرده ی رشته ی فلسفه است و به این ترتیب وجود مایه های فلسفی را می توان از همان اولین آثارش احساس کرد. او حتا تا به امروز در همه ی آثارش سولات فلسفی مهمی را مطرح می کند. به عبارت دیگر گاسپار نوئه فیلسوفی ست که به جای قلم با دوربین اندیشه هایش را ثبت می کند.

کارنامه Gaspar Noe

نوئه در سال 1998 اولین فیلم بلندش، تنها در برابر، را شروع می کند اما به دلیل کمبود سرمایه چند سال زمان می برد تا آن را کامل کند. او در سال 2002 با فیلم بازگشت ناپذیر به مسئله ی خشونت می پردازد. در سال 2009 پس از چند سال تلاش برای تامین بودجه، Gaspar Noe، بلند پروازانه ترین فیلمش به نام وارد خلأ شو را می سازد که با حال و هوایی سایکه دلیک به سفر انسان بعد از مرگ می پردازد. از این زمان به بعد بود که نوئه به عنوان پیش قراول ژانر سایکه دلیک شناخته شد. در سال 2015 گاسپار نوئه با فیلم عشق با پرداختن بی پروایانه به موضوع سککس داستانی عاشقانه را روایت می کند. نوئه مرزی بین پوررنوگرافی و هنر نمی شناسد و هر چیز را مایه ی ساخت یک اثر هنری بر می شمرد. Gaspar Noe در سال 2018 با فیلم کلایمکس مهارتش در ساختن فیلمی بداهه (بدون فیلمنامه)، در زمانی فوق العاده کوتاه، و با بودجه ی اندک را به رخ می کشد.

فراموشی و مرگ از مهمترین دغدغه های فلسفی گاسپار نوئه به حساب می آیند، به طوری که در جدید ترین فیلمش، گرداب، با روایت داستانی درباره ی زوجی سالمند و بیمار به این مسائل اشاره می کند.