لباوسکی بزرگ (The Big Lebowski) فیلمی ست در ژانر کمدی به نویسندگی، تهیه کنندگی، و کارگردانی جوئل و ایتن کوئن (Joel and Ethan Coen)، دو برادر فیلمساز آمریکایی، در سال 1998. در این فیلم بازیگرانی چون جف بریجز (Jeff Bridges)، و جولیان مور (Julianne Moore) نقش آفرینی می کنند.

لباوسکی بزرگ ماجرای مردی بیخیال و خوش گذران به نام جفری لباوسکی (Jeffrey Lebowski) ملقب به «رفیق» (The Dude) را روایت می کند که عمر خود را به نوشیدن مشروب مورد علاقه اش و بازی بولینگ می گذراند، اما یک روز وقتی وارد خانه اش می شود مورد حمله ی دور نفر قرار می گیرد که او را با فرد بسیار پولداری که هم نام او ست اشتباه گرفته اند. یکی از این دو نفر قبل از اینکه به اشتباهش پی ببرند و خانه ی رفیق را ترک کند روی فرش خانه اش ادرار می کند. رفیق ابتدا تصمیم می گیرد قضیه را فراموش کند، اما دوستش والتر (Walter) او را تشویق می کند بخاطر خسارتی که به فرشش وارد شده پیش جفری لباوسکی ثروتمند برود و تقاضای جبران خسارت کند. آشنایی رفیق با لباوسکی ثروتمند باعث به وجود آمدن ماجراهایی پیچیده و کلاف سردرگمی می شود که هم رفیق و دوستانش، و هم لباوسکی و دشمنانش را به دردسر می اندازد. نهایتن اما رفیق به زندگی ساده، تکراری، اما خوشگذرانه ی خودش برمی گردد.

فیلم The Big Lebowski در زمان اکران با واکنش چندان مثبت، و همچنین در گیشه با موفقیت چشمگیری رو به رو نشد، اما رفته رفته طرفداران بسیاری پیدا کرد. The Big Lebowski توانسته مخاطبانش را جذب داستان سرگرم کننده، دیالوگ های جالب، و مهم تر از همه از شخصیت پردازی کاراکتر رفیق کند. در جای جای فیلم The Big Lebowski شاهد کنایه به شخصیت افراد واقعی و رفتار ما در موقعیت های مختلف هستیم. با دیدن این فیلم متوجه خواهیم شد که نظیر تصمیم های غیر منطقی و عجولانه و لجبازی های کاراکتر های فیلم را در زندگی واقعی خودمان نیز تجربه کرده ایم. موردی بارز می تواند والتر باشد که در گذشته سرباز جنگ ویتنام بوده، و حالا در هر موقعیت پیش پا افتاده ای کهنه سرباز بودنش را به رخ می کشد و انتظار دارد دیگران احترام ویژه ای برای او قائل باشند _حال اینکه کاری جز لاف زدن و بولینگ بازی کردن در زندگی انجام نمی دهد!