معرفی فیلم Her

فیلم Her (۲۰۱۳) ساخته‌ی اسپایک جونز، یک درام عاشقانه‌ی علمی‌تخیلی است که در آینده‌ای نزدیک و در لس‌آنجلس روایت می‌شود؛ آینده‌ای که فناوری به شکلی کامل با زندگی روزمره در هم آمیخته است. داستان درباره‌ی تئودور توامبلی، مردی تنها و درون‌گراست که به عنوان نویسنده‌ی نامه‌های شخصی برای دیگران کار می‌کند و پیام‌هایی صمیمی و عاطفی می‌نویسد، در حالی که خودش هنوز درگیر گذر از شکست ازدواجش است. زندگی او زمانی دگرگون می‌شود که یک سیستم‌عامل پیشرفته خریداری می‌کند؛ سیستمی که برای تکامل و سازگاری با نیازهای کاربر طراحی شده و «سامانتا» نام دارد. سامانتا با صدای اسکارلت جوهانسون، شخصیتی گرم، شوخ‌طبع و گیرایی منحصر به فرد دارد.

با گذشت زمان، ارتباط تئودور و سامانتا از گفت‌وگوهای ساده به رابطه‌ای عمیق و صمیمی تبدیل می‌شود. از خلال صحبت‌هایشان، تئودور دوباره شادی، آسیب‌پذیری و توانایی باز کردن دلش را کشف می‌کند، و سامانتا نیز به رشد و یادگیری ادامه می‌دهد؛ او درباره‌ی خواسته‌ها، ناامنی‌ها و عشق انسانی تجربه می‌آموزد. رابطه‌ی آن‌ها مرزهای سنتی صمیمیت را به چالش می‌کشد، چرا که پیوند احساسی‌شان به شکل کاملاً واقعی احساس می‌شود، حتی با وجود این‌که سامانتا بدن فیزیکی ندارد. این محو شدن مرز میان آگاهی انسانی و مصنوعی، به هسته‌ی احساسی فیلم تبدیل می‌شود.

فیلم Her در عین حال که داستانی عاشقانه و لطیف است، تأملی عمیق درباره‌ی نقش فناوری در روابط انسانی نیز به شمار می‌رود. دیدگاه هنرمندانه‌ی جونز، با فیلم‌برداری گرم، موسیقی لطیف گروه Arcade Fire و بازی‌های ظریف بازیگران، تماشاگر را به اندیشیدن درباره‌ی چگونگی تحول ارتباط، تنهایی و هویت در آینده‌ای دیجیتال دعوت می‌کند. فیلم با نگاهی نو، احساسات همیشگی بشر را از دریچه‌ی نوآوری مدرن می‌کاود و این پرسش را مطرح می‌کند که آیا عشق با حضور فیزیکی تعریف می‌شود یا با عمق درک و فهم متقابل.