شاید بسیاری از علاقه مندان به سینما از وجود مستندی راجع به گاسپار نوئه، کارگردان فرانسوی-آرژانتینی، به نام «درون شب با گاسپار نوئه و هارمونی کورین» (Durch die Nacht mit Gaspar Noe und Harmony Korine) بی اطلاع باشند. اما در سال 2010، یعنی با فاصله ی کمی بعد از اکران فیلم استثنایی وارد خلأ شو (Enter the Void) گاسپار نوئه، شبکه ی آرته (Arte) از او و هارمونی کورین، فیلمساز آمریکایی، دعوت کرد تا فیلمی از ملاقات این دو هنرمند بسازد. در ادامه به معرفی و توضیح راجع به این مستند گاسپار نوئه خواهیم پرداخت.

درون شب با_

درون شب با… عنوان مجموعه ی مستندی تلویزیونی ست که از سال 2002 تا کنون از بخش آلمانی شبکه ی آرته پخش می شود. ایده ی سازندگان این مجموعه ترتیب دادن ملاقات دو هنرمند در یک شهر و فیلمبرداری از یک روز کامل آن ها بدون هیچ گونه دخالتی ست. هنرمندان دعوت شده از هر رشته ی هنری یی می توانند باشند. به طور کلی گروه فیلمبرداری تا جای ممکن در این مستند نامرئی می ماند، و تنها در هنگام تدوین است که قسمت بی اهمیت تر حذف می شوند تا یک مستند تلویزیونی تقریبن یک ساعته ساخته شود.

در سال 2010، شبکه ی آرته از گاسپار نوئه و هارمونی کورین دعوت کرد تا با هم ملاقات کنند. شهری که برای این ملاقات انتخاب شد نشویل در ایالت تنسی آمریکا، یعنی شهر محل سکونت هارمونی کورین بود.

درون شب با گاسپار نوئه

دقیقن مشخص نیست که چرا این دو هنرمند، گاسپار نوئه و هارمونی کورین، برای ملاقات با یکدیگر انتخاب شدند. اما این انتخاب احتمالن به خاطر آوانگارد بودن هر دو هنرمند است. همانطور که گاسپار نوئه با فیلم بازگشت ناپذیر (Irreversible) با انتقاد های شدید مواجه شد، هارمونی کورین هم با فیلم آشغال تلمبه زن ها (Trash Humpers) با اتقاد های زیادی مواجه شد. دلیل دیگر می تواند به خاطر نمایش عناصر تکان دهنده و یا منزجر کننده در آثار آن ها باشد. و دلیل آخر شاید بخاطر علاقه ی آن ها به مواد روانگردان باشد؛ چرا که در همان ابتدای فیلم هارمونی کورین گاسپار نوئه را به پارکی می برد که پاتق معروف مصرف کنندگان انواع مواد روانگردان است و می گوید که خودش هم به وفور تجربه ی مصرف این مواد را داشته (که البته نیازی هم به توضیح نبود).

در طول این ملاقات با میزبانی هارمونی کورین، دو هنرمند به مکان های مختلفی سر می زنند و با هم از هر دری صحبت می کنند. بیشتر این مکان ها بسیار عادی و معمولی هستند، از جمله یک پارک، زباله دان خودرو های فرسوده، یک فست فود، خانه ی ساده ی یک دوست، و غیره. اما کورین همچنین گاسپار نوئه را به اکران ویژه ی فیلم اخیرش (آشغال تلنبه زن ها) در یک سالن سینما می برد.

نکته ی جالب (و شاید یک دلیل برای انتخاب شهر نشویل برای ملاقات) ساده و شلخته بودن شهر نشویل است. این تصویری بسیار متناقض با کلیشه یی ست که از آمریکا داریم _یعنی جای پر زرق برق و شیک مثل هالیوود. مردم شهر لباس شیک نمی پوشند، کار هیجان انگیزی انجام نمی دهند، در خانه هایشان لم داده اند، به حرف های بی سر ته یک واعض مسیحی گوش می دهند، چندان خوش برخورد و مهمان دوست نیستند، خیابان ها خاک گرفته ست، شهر سوت و کور است، و غیره. و این حداقل بی شباهت با محتوای بعضی از آثار گاسپار نوئه نیست.

گفت و گوی دو هنرمند راجع به زندگی آثارشان و دیدگاهشان راجع به موضوعات مختلف در سراسر فیلم تا پاسی از شب ادامه دارد، تا زمانی که گاسپار نوئه از کورین خداحافظی می کند و فیلم تمام می شود.

دیدن مستند درون شب با گاسپار نوئه و هارمونی کورین برای طرفدران آثار این دو فیلمساز جالب خواهد بود، اگرچه از لحاظ تکنیکی ویژگی خاص ندارد و از نظر محتوا هم برای دیگر مخاطبان احتمالن جذابتی نداشته باشد.